Βγήκα μια βόλτα στην
αγορά για να γιορτάσω. Δεν ήθελα αυτή τη μέρα να πάω στην μικρή επιχείρησή μου. Είχα γενέθλια
σήμερα βλέπετε, έκλεισα τα σαράντα εννιά και προσπάθησα να αποφύγω να δω ακόμη μια μέρα αυτό που
με μόχθο στήθηκε τόσα χρόνια να μαραζώνει… Δεν ήθελα επίσης να αντικρύσω την αγωνία στα
μάτια των υπαλλήλων μου. Πολλά δεν ήθελα να δω τελικά, μα έπρεπε να τα αντιμετωπίσω. Νόμιζα
πως έτσι θα ξεφύγω απ’ τη μελαγχολία. Μάταια… Δε μπόρεσα να μη παρατηρήσω τις ουρές
έξω απ’ τις τράπεζες που ολοένα μεγαλώνουν. Ιδίως στις τράπεζες που πλήρωναν τις συντάξεις. Από το Κ ως το Μ για την
Πέμπτη. Αν είναι δυνατόν! Ηλικιωμένοι άνθρωποι να διαπληκτίζονται μεταξύ τους…
